آقای هیلتون

متن زیر رو از تلگرام اینجا می‌گذارم البته در مورد صحتش تحقیق نکردم اما مفهوم خوبی رو که بارها شاید شنیدم گوش‌زد میکنه:

آقای هیلتون سرایدار یک هتل بود ... و

تمام جوانی و نوجوانیش سرایدار بود

اما الان ٨۴ هتل هیلتون تو دنیا داریم ! او یکی از بزرگترین هتلداران زنجیره ای دنیاست.
حالا هیلتون آدم مسنی شده
تو ی مصاحبه از ایشون سوال میشه :
تمام نوجوانی و جوانی سرایدار بودی چی شد که این شدی ؟
جواب میده : "من هتل بازی کردم!"
 
_آقای هیلتون هتل بازی چیه بگو ما هم به جای خاله بازی هتل بازی کنیم ؟!

در جواب میگه :
تمام اون جوانی و نوجوانی که همه میدونند من سرایدار بودم وکیف مشتریا رو جابجا می کردم و ... اما
شبها که رییس هتلم می رفت خونه
من میرفتم تو اتاقش
لباسامو در میاوردم
لباسای رییس هتل رو می پوشیدم
پشت میزش می نشستم و هتل بازی می کردم !
مدام تصور ذهنی من این بود که یکی از بزرگترین هتلداران دنیا هستم ...
.
 
حالا بعضی از ماها تو خلوتمون سرطان بازی می کنیم
بعضی ها تو ذهنشون روزی چند بار دادگاه میرند .
روزی چند بار ورشکست می کنند
روزی چند بار چاقو تو شکمشون می کنند .
رابطه ی زیبا و عاشقانه مون رو تموم شده میبینیم
بچه ها و عزیزانمون رو از دست رفته احساس میکنیم
و خیلی وقتا نقش یه آدم شکست خورده، بی مسئولیت، نالایق، طرد شده، زشت ! و غیردوست داشتنی رو بازی کنیم ...